Zaterdag 12 april

Om 6.30 uit de veren. Het vertrek uit Ie, vlak bij de kerk met het prachtige kerkhof eromheen, was net na tienen heel gemoedelijk, zoals het hele dorpje ook uitstraalt. Met een groep van ik schat 15 personen fietsen we richting Anjum om vandaar richting Laurensoog te fietsen, zo’n 10-15 km. Wat opvalt in vergelijking tot gisteren is het open weidelandschap, de enorme vergezichten en de vele vogels, die best wel schikken van de fietsende boom. Dat zijn ze natuurlijk niet gewend. Onderweg beginnen we met het uitdelen van verjaardagbomen aan mensen die we tegenkomen, ook vooral aan kinderen. Erg leuke reactie, sowieso brengt de boomfiets een glimlach op vele gezichten, en veel opgestoken handen. Het weer is alweer prachtig. Zon en een klein windje. Rond 12 uur komen we aan bij het WEC in Laurensoog, we zijn in Groningen aangekomen. Een prachtig nieuw gebouw met houten omhulsel en daarbinnen een experience over het waddengebied. We willen net naar binnengaan, als ik word verrast doordat ik mijn vader van 95 uit de auto van Dominique zie komen. Heh… is dit echt? Ik ben echt even van slag en schiet een beetje vol. Wat geweldig. Wat een mooi cadeautje! Dank je Dominique. We gaan naar binnen waar Jacomijn ons even rondleidt, een heel duurzaam gebouw van een Deense architect, met o.a. plafonds van gerecyclede spijkerbroeken. Het is een proef open dag vandaag. We lunchen daar en vertrekken tegen 2 uur richting Uithuizen, langs het Lauwersmeer, via Borghorn(?) naar Pieterburen, zo’n 40 km. Het landschap is ook hier erg open zo langs de waddendijk, alleen rond de rij dorpjes is het wat knusser. We hebben behoorlijke tegenwind in het open gebied en dat kost veel accu-energie. We zouden om 5 uur in Warffum zijn maar dat gaan we niet halen want in Pieterburen, net voor de molen zijn alle drie accu’s leeg. Shit. Wat nu? Ik blijf bij de fiets wachten terwijl de anderen naar Warffum doorfietsen om de mensen die verwachten dat we met de boomfiets langskomen te vertellen dat dat wat later gaat worden. En ook leggen ze de accu’s aan de lader. Ik lig even languit op het grasveld en realiseer me hoe gek het moet zijn voor de bomen die het gedoe van de mensen elke dag opnieuw gadeslaan. Wat een gedoe. Anderhalf uur later komen Richard en Floris met een 30% opgeladen accu en rijden we een stuk. En ook nu is het einde eerder in zicht dan verwacht. In Den Andel (?) stranden we opnieuw. Vette pech. Martine met vriendin, Vincent en Liesbeth en ook Roselie zijn ondertussen al vertrokken. We leggen de boomfiets aan de ketting langs de weg en rijden naar Uithuizen, zo’n 14 km verderop, want daar zijn Sanne, Daan, Linda en Ika al naar toe gereden en gefietst. Daar ontmoeten we Lillie en Heine aan de Havenweg waar Daan en ik overnachten. Bij haar zoon in zijn bar achter de woning, een soort luxe keet voor ‘oudere’ jongeren, eten we soep en pasta. Wat een leuke plek. Richard en Floris en Sanne, Linda en Ika slapen op twee andere locaties, vrienden op de fiets… We zijn best wel kapot maar toch besluiten we de boomfiets, nadat de accu’s weer wat zijn opgeladen, op te gaan halen. Henry Mentink belde ondertussen nog, de wandelende man met kruiwagen, misschien komt hij morgenochtend nog even langs. Het is volle maan, of net geweest, en dat moet natuurlijk mooie beelden geven, Floris is er nu nog, dus benutten we deze kans. En ja, het is weer een nieuwe ervaring om met een boom op de fiets in het donker in de stilte van het Groningse land te mogen rijden. Er is gelukkig weinig verkeer op deze zaterdagavond en de fiets heeft goed licht. Het zal erom spannen, en ja hoor, ook nu halen we het net niet. 3,5 km voor Uithuizen zijn de beide accu’s weer leeg en parkeren we de boomfiets bij een boer op zijn erf. Daarna bellen we hem om te vragen of het mocht, en natuurlijk mocht het. We rijden naar Uithuizen en daar vind ik Daan, Lillie en Heine nog druk in gesprek. Het is half twaalf en de hoogste tijd om te gaan slapen. Het is het einde van dag twee. Het lijkt wel of we een week onderweg zijn. Dat wordt nog wat.